Afgelopen zaterdag mochten we na 4 weken weer de spreekwoordelijke (kunstgras) wei in. De laatste wedstrijd van half februari (uit tegen nummer 2; Hooglanderveen C3) was een bijzondere. Daarvan hadden jullie nog een redactioneel commentaar tegoed.
Bij deze. Hooglanderveen had een klein veldoverwicht maar wist niet al te gevaarlijk te worden. Verdedigend stond het weer prima en de aanval was behoorlijk effectief. Niet teveel kansen gehad maar er werd uitermate productief mee omgegaan. Vooral Julian wist de verdedigers behoorlijk in de problemen te brengen, de bal te ontfutselen en 3 perfecte assists te geven waaruit direct gescoord werd. Mink, Jarell en Dylan zorgden daarmee voor een ietwat geflatteerde en gelukkige 0-3 overwinning.
Afgelopen zaterdag stond dus de (return)thuiswedstrijd tegen Hees C1 op het programma. De uitwedstrijd was, zoals bekend voor de regelmatige lezer van deze blog, een waar spektakelstuk. Aan ons de taak om het dit keer niet zo spannend te laten worden. En dat gebeurde dan ook niet. We gaven dit keer geen 3 doelpunten weg in 3 minuten. Kort samengevat; we waren simpelweg beter qua veldspel en ook fysiek waren we de bovenliggende partij vandaag. Concentratie was prima; er werd bijna niets weggegeven. Roan (2x), Jarell en de prachtige 4-0 (a la Bergkamp) van Dylan zorgden voor de eindstand van 4-0. Het shirt van Matthijs kon weer ongewassen terug de tas in. Op weg naar de volgende returnwedstrijd van volgende week; de thuiswedstrijd tegen Hooglanderveen dat nog steeds 2e staat. Op een respectabele achterstand in verliespunten. Met 15 uit 5 zijn we de competitie historisch goed begonnen. Waar gaat dit eindigen??
