Een ochtendmist hing nog over het mooie natte gras. De zon hing al wel boven de horizon en zorgde voor een spectaculair schouwspel. De oplichtende dauwdruppels en de bijna oogverblindende zon door de mist maakten het een genot om zo vroeg al actief te zijn.
De heren van de D3 hadden er zin in. Met de hulp van Daniël, de keeper van de D2, die de afwezige Nils verving was iedereen naar Hooglanderveen gereisd alwaar het treffen met Hooglanderveen D7 geland stond.In de kleedkamer hing al een vrolijke sfeer en de energie droop er van af. Dit resulteerde direct al in een overwicht op het veld. De D3 drong Hooglanderveen onmiddellijk terug op eigen helft. Al na 4 minuten werd er dan ook gescoord. Vanuit een strakke hoekschop van Bekir kopte Joas knap binnen. 0-1.
Op dat moment zeiden de coaches tegen elkaar dat deze wedstrijd toch wel zonder probleem zou moeten worden gewonnen…
De D3 vervolgde de strijd met veel energie en inzet. Bijna elk duel werd gewonnen, er werd goed gecombineerd en de opbouw was steeds erg goed. Bekir, Ekrem en Ali hadden hier een grote rol in. Toch was er ook de nodige slordigheid. De bal werd soms net niet lekker aangenomen waardoor hij van de voet sprong, de bal werd soms te ver vooruit gespeeld waardoor de verdediging van Hooglanderveen gemakkelijk de bal kon overnemen en de laatste pass richting de goal was net te onzuiver om er iets mee te doen. Hierdoor kreeg Hooglanderveen meer grip op de wedstrijd. Een enkele keer kwamen zij er snel uit. Mede dankzij hun snelle aanvallers moest de verdediging van Cobu Boys alle zeilen bij zetten om de nul te houden. Een razend snelle Tomas, een zeer solide Stijn en een hard werkende Boris zorgden hier samen voor. Het bleef dan ook 0-1 in de eerste helft.
In de pauze had Hooglanderveen een peptalk gehad. Er werd met meer kracht gevoetbald, harder gespeeld. Er werden een paar flinke duels gespeeld waarbij
Hooglanderveen regelmatig de grens zocht van wat mocht en wat niet. De scheidsrechter liet veel toe en liet vaak doorspelen op momenten waarop Hooglanderveen gevaarlijk kon counteren. Maar wederom zorgden de eerder genoemde verdedigers voor rust en die zo belangrijke nul.
Na een kwartier in de 2e helft was er weer een kentering in het spel. Cobu Boys nam het heft weer in handen en werd weer aanvallender. Dit resulteerde in een aantal schiet kansen, maar zonder succes. Tot 2 maal toe was er een open kans voor de 0-2, maar door de schrik miste Bekir en overzag Ekrem niet de uitgelezen kans. Het bleef dus 0-1, waar de stand met gemak 0-3, of zelfs meer had mogen zijn.
De scheidsrechter floot af, de Cobu Boys hadden gewonnen. 9 punten uit 3 wedstrijden is een goed resultaat. Maar de coaches hebben in hun evaluatie geconcludeerd dat er nog geen killer-spits in het team aanwezig is. Iets waarmee zij aan de slag kunnen in de komende weken. Verder zal er ook op de spelhervattingen worden getraind. Er was wederom een moment waarop er klungelig werd omgegaan met een 100% scoringskans. Iets meer scherpte
en rust op deze momenten zal bijdragen aan een efficiëntere afronding.Uiteindelijk zijn we erg tevreden met het spel. De opbouw en combinaties van de heren is echt goed voor elkaar en de inzet en teamvorming is echt en genot om onderdeel van te zijn, voor zowel de jongens als de teamleiders/trainers.
Dit keer is Joas de Man of the Match. Met zijn vrije volop het veld is hij continu gevaarlijk geweest en hij heeft een prachtig doelpunt gemaakt.