Op zaterdag 6 september j.l. was het zover voor de D3-pupillen van Cobu Boys: de aftrap voor het nieuwe seizoen in het bekerduel tegen VVZA D7. Met 13 spelers door de afwezigheid van Joas en Vincent begon het team aanvankelijk onwennig. De eerste 5 minuten was het voor alle spelers even zoeken. Logisch met een tam dat voor het grootste deel bestaat uit voormalige E-spelers en enkele nieuwe spelers. Slechts enkele spelers hadden eerder op een heel veld gestaan en gespeeld.
Na de wat wankele beginperiode waarin VVZA het initiatief dreigde te grijpen begon het echter steeds beter te lopen bij Cobu Boys. Al snel leken de spelers gewend aan hun posities op het grote speelveld. Martijn van Kesteren, rusitg en zelfverzekerd, slaagde erin om de verdediging goed te organiseren. Op het middenveld nam Cobu Boys het initiatief over onder aanvoering van Mohammed (aanvoerder) ondersteund door Stijn van Noort als verdedigende middenvelder. De eerste grote kans was dan ook voor Cobu Boys: Roan van Breeden zette sterk door in het centrum en stond oog in oog met de VVZA-doelman die net kon redden. Hierna kwamen er meer mogelijkheden onder meer via afstandschoten van Mohammed die voorin direct achter Roan speelde. Ook Bekir als aanvallende middenvelder was vaak het startpunt van goede combinaties.
Doelpunten bleven echter uit en een bekende voetbalwet zegt dan dat het doelpunt aan de andere kant valt. Zo ook nu. In een spaarzame uitval poogde VVZA een afstandsschot dat ongelukkig op de hand van Enes Isik terecht kwam. De toegekende strafschop werd op slag van rust goed ingeschoten en benut: 1-0 voor de thuisploeg.
In de 2e helft pakte Cobu Boys D3 de draad weer goed op. VVZA werd onmiddellijk onder druk gezet. Op de vleugels moesten Rob de Vries en later Martijn Koops (links) en Nick Hofstede (zeer behendig op rechts) veel loopwerk verrichten in een 4-4-2 systeem zonder vleugelspelers, maar deden dat voortreffelijk mede omdat de restverdediging (Voorstopper Kjell Makkes, Enes, Boris Kroon en later Tomas van Riemsdijk) geconcentreerd en fanatiek verzet bood bij uitvallen van VVZA. Pas halverwege de 2e helft kon VVZA zich enigszins onder de druk vandaan voetballen. Dit leidde tot een serie hoekschoppen van VVZA waaruit gevaarlijke situaties in de doelmond ontstonden. Het was vooral Nils van Valkengoed met uitstekend keeperswerk die de 2-0 voorkwam en het team in de wedstrijd hield.
VVZA kon de 2-0 niet maken en de wedstrijd kantelde weer. Het laatste kwartier van de 2e helft speelde Cobu Boys volledig op de aanval wat resulteerde in een serie kansen. Bekir trok het zestienmetergebied binnen, maar Roan kon de voorzet net niet intikken. Na een verkeerde uittrap van de doelman mikte Mohammed van 18 meter net naast de paal en een volgend schot smoorde op het laatste moment in de verdediging van VVZA. Een volgend schot van Mohammed Ouniya werd met de hand gekeerd door een VVZA-speler, maar de overigens uitstekend leidende scheidsrechter legde de bal niet op de stip tot wanhoop van het teamleiding en publiek. Ook ondanks het feit dat Martijn van Kesteren nog naar voren trok lukte het niet om de gelijkmaker te forceren. De wedstrijd eindigde daarom in 1-0.
Hoewel een nederlaag was de eerste wedstrijd een partij om trots op te zijn. Volledige inzet, bij tijden goed combinatiespel, positieve coaching en vloeiende aanvallen geven alle aanleiding om met vertrouwen naar dit seizoen te kijken. Soms is een nederlaag een morele overwinning. Compliment voor de hele ploeg. In onze poule zitten ook Hooglanderveen D7 en Hoogland D6 en die maakten er een doelpuntrijke wedstrijd van namelijk 7-6 voor Hooglanderveen. Later in het seizoen spelen wij tegen die twee ploegen.
Man of the match: (eigenlijk iedereen), maar dit keer Bekir Dogan vanwege zijn onopvallende, maar zeer goede positiespel in en rustige opbouw vanuit het centrum van het middenveld.