Het is bijna zover: 1 september, de verjaardag van Cobu Boys. Dit keer is het een dubbele verjaardag. Natuurlijk viert Cobu Boys de 78e verjaardag, maar ook dat we al 35 jaar op Sportpark Zielhorst spelen, sinds 1 september 1989. Vandaag deel 2: een kwestie van overleven.
Cobu Boys wil naar Noord
In deel 1 kun je lezen dat Cobu Boys al in februari 1980 nadrukkelijk solliciteert om te verhuizen naar Amersfoort Noord. De gemeente zegt toe dat zij er rekening mee zal houden. Dat lijkt toch een mooi een-tweetje, zou je zeggen. Hoe mooi wil je de voorzet hebben? Gemeente Amersfoort, inkoppen!
Nou, zo makkelijk wordt het niet. Voor Cobu Boys wordt het een kwestie van overleven. De jaren 80 vallen niet mee, daar op dat verre sportpark Isselt.
Met de bouw van de nieuwe wijken Schothorst Noord, Zielhorst, en Kattenbroek, komt een flinke verhuizing van sportclubs op gang: VVZA, APWC, ODI, HVC, Cobu Boys. In mei 1984 verschijnt een mooi artikel in de Amersfoortse Courant: “Cobu Boys naar Bokkeduinen”. Huh, wat? We zouden toch naar Amersfoort Noord? Ja, maar blijkbaar is de gemeente dat even vergeten. Gelukkig let het bestuur van Cobu Boys goed op en reageert meteen, in dezelfde krant: Cobu Boys wil naar Noord!
Haalt Cobu Boys 1989?
Het wordt weer even stil. Een jaartje later, in april 1985, verschijnt in De Stad Amersfoort een uitgebreid artikel met de veelzeggende kop: “Haalt Cobu Boys 1989?”. Dit is een gedenkwaardig artikel. Neem even de tijd voor de foto, neem even tijd om dat artikel te lezen.
De foto is fantastisch: die drie mannen in het midden, die moet je herkennen! Oké, de mannen zijn op dat moment bijna 40 jaar jonger, maar je herkent Krijn Westdijk, Herman van de Vlasakker, en Ralph Sargent toch wel? Helemaal links zit Sijtze Stuveling, de man van de sollicitatiebrief, en rechts zit Joop van de Wiel. Wat een bedrukte gezichten. Op de achtergrond onze oude zelfgemaakte verenigingsvlag, gemaakt in de eerste jaren na de oprichting. Op tafel de papieren van de bestuursvergadering, een biertje, een pakje shag.
Het artikel is legendarisch. Lees alleen maar ’s de inleiding en het vetgedrukte deel van de eerste kolom. Wat een geweldig goede omschrijving van de situatie van Cobu Boys, en wat een ontzettend herkenbare omschrijving van toenmalig voorzitter Krijn Westdijk. Journalist Aat Daale kon er wat van!
De vraag “Haalt Cobu Boys 1989” is zeer terecht. Het ledental neemt langzaam maar zeker af. Een viertal teams, staat in het artikel. Bovendien heeft het clubhuis veelvuldig last van inbraak.
Is het dan alleen maar kommer en kwel? Nee, er zijn ook nog mooie dingen, zoals het kampioenschap van Cobu Boys A1 in 1987 en het 40-jarig jubileum in 1986. Zoals in een van de stukjes staat: “je moet niet zeggen: ‘Cobu Boys leeft nog’, maar je moet zeggen: ‘Cobu Boys leeft’! ”
Dat zie je op de elftalfoto van Cobu Boys 1, zo rond 1985. Daarop staan, van links naar rechts: Sytze Stuveling, Henk de Regt (leider), Joop de Wit, Everhard van de Vlasakker, Aart Jansen, Jan Willem de Jong, Hans van Alphen, Henk Inthorn, Wim Anema (trainer). Daarvoor, zittend van links naar rechts: Nico Glismeyer (grensrechter), Bert de Jong, Peter van de Heiden, Jack van Putten, Hans van Soeren, Aart van Putten, Rini van de Bor, en Henri Rigterink.
Herken je namen? Rini van de Bor, Jan Willem de Jong, Henk Inthorn, Aart van Putten, Henk de Regt, Bert de Jong (de vader van Daphne). Het is duidelijk: Cobu Boys leeft en overleeft!
Vizier op Zielhorst
Na het 40-jarig jubileum in 1986 wordt het vizier op Zielhorst gericht. Veel, heel veel voorbereidingen en besprekingen. Voetbalvereniging Cobu Boys verkoopt de huid duur en dat moet ook wel. De club moet de eindjes aan elkaar knopen, dus als je op Zielhorst wat leuks neer wil zetten, dan moet je slim zijn.
In november 1987, met alleen nog 4 seniorenteams, meldt voorzitter Ralph Sargent in zijn voorwoord in het clubblad dat de verhuizing naar Sportpark Zielhorst nu vrijwel definitief is. Op 20 november 1987 zegt de directiesecretaris van de ASLOS (de voorloper van de SRO) toe dat Cobu Boys naar Sportpark Zielhorst kan verhuizen en daar de beschikking krijgt over twee velden en een kunstgrasveld! Eindelijk!
Maar dan komt er toch nog een kink in de kabel. In maart 1988 meldt het clubblad dat de gemeente Amersfoort een groot gedeelte van Sportpark Isselt heeft verkocht aan de firma Bramson. Dat betekent dat per 4 juni 1988 het Sportpark Isselt niet meer beschikbaar is voor de vereniging. Maar Sportpark Zielhorst is nog niet klaar, dat kan pas in augustus 1989 gebruikt worden. Waar moet Cobu Boys dat ene jaar nu spelen? Weer een gedwongen verhuizing!
Uiteindelijk gaat Cobu Boys voor één jaar terug naar Sportpark Metgensbleek, waar Amersfoortse Boys opnieuw de gastheer is. Opnieuw, want ook in de periode voor 1963 was Amersfoortse Boys gastvrij voor onze vereniging.
Cobu Boys bouwt zelf het clubhuis
In 1989 wordt het nieuwe sportpark voor de bouwvak opgeleverd, maar daarmee begint het voor Cobu Boys pas. Cobu Boys bouwt zelf het clubhuis! De club heeft immers gekozen voor cascobouw en dat wil zeggen dat de leden zelf de kantine verder af moeten werken. Dat is een enorm karwei; de hulp van veel leden is nodig. De zwager van Henk Vliek maakt de bouwtekeningen, Arie van Bemmel is de man voor de elektra, een groot deel van de familie van Putten klust mee, en zo zijn er nog veel meer.
De foto’s van de bouw zijn helaas wat beschadigd. Toch kun je goed zien hoe de benedenbouw en de opbouw tot stand komt. De vierde foto ziet er ingewikkeld uit, maar op de achtergrond zie je de witte kozijnen van de deur van de bestuurskamer en de kozijnen van de hal en buitendeur. Op de laatste klusfoto zie je onder andere Herman van de Vlasakker en Ralph Sargent (links) en met het blauwe overhemd Aart van Putten senior (vader van Aart van Putten, grootvader van Mike van Putten).
Met al die inspanning en hulp weet de bouwcommissie, bestaande uit Henk Vliek, Herman van de Vlasakker, Joop van de Wiel en Ralph Sargent het voor elkaar te krijgen. Een geweldige prestatie. Op 28 augustus 1989 wordt het Sportpark Zielhorst officieel opgeleverd en vanaf 1 september mogen de velden eindelijk in gebruik genomen worden.
Over die opening, en wat kinderziektes, gaat deel 3 en dat hoop ik op vrijdag 1 september te publiceren. Precies 35 jaar na de opening.
16 augustus 2024
Aaldert Hofman
Attachment
