Mei 1966, voorzitter Noorderwier legt de hamer neer. Bij de bijzondere ledenvergadering op vrijdagavond 13 mei wijzen de leden het voorstel van het bestuur af: Cobu Boys wordt niet opgeheven! Een dag later verliest Cobu Boys 1 in Abcoude en degradatie lijkt onvermijdbaar. Mei 1966: degradatie en opheffing?
Mei 2023, het gaat uitstekend bij Cobu Boys! Ik geniet op vrijdagavond 12 mei van de BBQ voor vrijwilligers, op ons fantastische buitenterras. Een dag later zie ik hoe Cobu Boys de winst pakt bij Austerlitz en een kleine kans houdt op promotie via de nacompetitie. Mooie momenten, die er niet waren geweest als het in mei 1966 iets anders was gelopen. Wat was er toen aan de hand?
Degradatie voor Cobu Boys 1?
Het is begin april 1966, er zijn nog 6 speelronden te gaan voor Cobu Boys 1. Het is nog niet gedaan, ook dit seizoen lijkt het mogelijk dat Cobu Boys op het laatste moment aan degradatie ontsnapt. Net als voorgaande twee seizoenen. Maar sportief gezien gaat het zeker niet goed.
Cobu Boys is in het seizoen 1965-1966 vanaf de eerste speelronde een kandidaat voor rechtstreekse degradatie. Na 4 wedstrijden zijn de mannen van trainer Manus Dijkhuizen nog puntloos. De enige overwinning in het hele seizoen wordt behaald tegen ASC ’37 uit Abcoude, ook een kandidaat voor degradatie. De Cobu Boys winnen op het eigen Sportpark Metgensbleek, met 4-2. Dat geeft de burger weer moed, zou je zeggen. Daarna sprokkelt Cobu Boys nog wat puntjes bij elkaar: een verdienstelijk gelijkspel tegen Sparta Nijkerk, en ook een 1-1 gelijkspel tegen SDVB op 13 november 1965.
Na de wedstrijd van 13 november 1965 komt Cobu Boys pas weer in actie op 8 januari 1966 en dan is Jonathan een flink maatje te groot: een 1-6 nederlaag. De winter houdt aan, het duurt opnieuw een maand voordat de volgende wedstrijd gespeeld kan worden. Voetbalvereniging Hierden stuurt de bezoekers met een 5-0 nederlaag naar huis. Daarna verlies bij VVOP en Altius, een 4-4 gelijkspel thuis tegen Bloemenkwartier.
Afijn, met nog 6 speelronden te gaan is er nog hoop. Cobu Boys begint met een verdienstelijk 1-1 gelijkspel tegen DOSC, maar daarna volgen dikke nederlagen tegen IJFC (1-7) en Sparta (5-0). Er staan dan nog 3 wedstrijden op het programma, te weten tegen ASC ’37 op 14 mei, tegen Altius op 21 mei, en dan tegen SDVB op 28 mei de laatste. Mei 1966 gaat de beslissing brengen.
Met de vereniging gaat het ondertussen ook niet goed
Het aantal leden van Cobu Boys is laag, in die tijd: net beneden de 80. Dat zijn 62 senioren en 14 junioren, kortom: 4 seniorenteams en 1 jeugdteam. Oei, dat is niet veel…
Ook financieel gaat het niet goed. De begroting voor het seizoen 1965-1966 is de oudste officiële begroting die ik heb gevonden in de stukken van onze vereniging. De inkomsten zijn begroot op 3.800 gulden, de uitgaven op 5.000 gulden. Dat is een tekort van 24%. Dat is een zorgwekkend uitgangspunt voor een vereniging met nog geen 80 leden.
De 60 seniorleden krijgen een contributieverhoging te slikken van maar liefst 30 procent. Dat is veel, ook al schiet je nu in de lach als je de bedragen leest: een senior betaalt per jaar 23 gulden aan contributie, in 10 termijnen van 2,30 per maand. Dat wordt verhoogd naar 30 gulden per seizoen! De contributie voor de jeugdleden komt op 15 gulden per seizoen. Wat een bedragen…
In maart trekt Cobu Boys het vierde team terug uit de competitie, vanwege te weinig spelers. Met als gevolg dat er nog 3 seniorenteams zijn, en 1 jeugdteam. Het eerste team staat stijf onderaan. Het gaat niet goed…
Het komt tot een climax als de leden een uitnodiging ontvangen voor een buitengewone Algemene Ledenvergadering, te houden op vrijdag 13 mei 1966. Het enige agendapunt is het voorstel van het bestuur om tot opheffing en ontbinding van de vereniging over te gaan! De redenen achter de voorstel zijn niet duidelijk, maar het voorstel is er. Mei 1966: degradatie en opheffing?
Op die vrijdag de 13e wordt het voorstel van het bestuur niet aangenomen. Wat een geluk voor alle huidige leden van onze mooie vereniging. Voorzitter Noordewier wordt opgevolgd door Henk de Vries. Het lukt hem, samen met een stel andere actieve leden, om Cobu Boys uit de impasse te halen. Een van die nieuwe bestuursleden in 1966 wordt Krijn Westdijk!
Cobu Boys 1 degradeert
Ondertussen is de competitie nog niet afgelopen. Op 14 mei 1966, dus de dag na de bijzondere ledenvergadering, gaat de reis van Cobu Boys 1 naar Abcoude om daar het rechtstreekse degradatieduel tegen ASC ’37 te spelen. Wat een voorbereiding… Is het raar dat dat duel met 3-2 verloren gaat?
Een week later speelt Cobu Boys de laatste thuiswedstrijd in de KNVB 4e klasse. Dat duel eindigt in een mooi 1-1 gelijkspel tegen Altius, maar degradatie is een feit. Op 28 mei 1966 verliest Cobu Boys 1 met 2-1 bij SDVB.
Tja, dat is toch een markant punt in de geschiedenis van Cobu Boys, die degradatie uit de 4e Klasse van de KNVB. Na een aantal succesvolle jaren, eindigt Cobu Boys in het seizoen 1965-1966 als laatste. Van de 20 wedstrijden gaan er maar liefst 14 verloren (1 winst, 5 gelijk) en in totaal worden slechts 7 punten gehaald.
De genoemde tegenstanders van Cobu Boys 1 kent u wel, met uitzondering van ASC ’37. De volledige naam van die club is: Abcoudese Sport Club 1937. Zij speelden in een wit shirt, blauwe broek, en blauwe kousen met witte omslag. ASC ’37 is op 01-07-1973 gefuseerd met Abekewalda tot FC Abcoude.
Mei 2023, het gaat uitstekend!
Mei 2023. Op de drukke vrijwilligersavond haal ik nog een biertje voor Krijn, ook nu nog steeds vrijwilliger bij Cobu Boys. Op zaterdag gaan we samen naar de uitwedstrijd van Cobu Boys in Austerlitz en met alle andere Cobu Boys supporters zien we hoe Cobu Boys 1 voor de 6e achtereenvolgende keer wint, en de kans op promotie levend houdt. Mooie momenten.
Mei 1966. Na die bijzondere ledenvergadering en de degradatie van Cobu Boys 1 kijkt het nieuwe bestuur weer vooruit, naar de feestavond op 27 augustus 1966, ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van Cobu Boys. Daar wordt onderstaande foto van Cobu Boys 1 gemaakt, met Dick van der Heijden als 6e van rechts.
Geniet van het heden, en waardeer het verleden!
Mei 2023, Aaldert Hofman