Zaterdagmiddag, half drie. Wat lusteloos blader ik door het Cobu Boys archief. Normaal gesproken sta ik op zaterdagmiddag langs de lijn, bij Cobu Boys 1. Voor vandaag stond de Sportpark Zielhorst derby tegen HVC op het programma. Veel mensen hadden zich daar op verheugd, net als ik. Maar ja, ook dat gaat niet door…
Nu blader ik thuis door het papieren Cobu Boys archief. Het duurt nog ruim een uur voordat El Clasico begint, nog twee uur voordat VVV – Ajax begint. Voor nu even de tijd doden met onze clubhistorie. Ik blader door een van de vele ordners, en ontdek een juweeltje!
Een briefje, tweede helft jaren zestig, het jaar waarin Cobu Boys 20 jaar bestaat. Het is een opzegging, maar toch schiet ik in de lach. Wat is het mooi dat zoiets bewaard is gebleven!
Het mooiste zit in de tekst. Lees zelf maar, dat ga ik niet verklappen. Heerlijk. Het kost misschien wat inspanning om aan het handschrift te wennen, toch is het de moeite waard. Ik zal niet verklappen wie de afzender van de brief is. Het is trouwens een oud Cobu Boys lid dat (zelfs) ik niet ken. Toch is de tekst niet het enige wat zo leuk is.
Natuurlijk valt ook het handschrift op. Schoolschrift, zoals dat vroeger heette. Wie kan dat tegenwoordig nog? We schreven eind jaren zestig met de pen, een enkeling had al een typemachine. Een mechanische, geen elektrische, en de eerste PC kwam pas 20 jaar later op de markt! Dus je moest zo’n opzegging wel met de hand schrijven, er zat niets anders op. In een enveloppe doen, postzegel plakken, naar de brievenbus brengen. Even wat meer moeite nemen dan simpelweg een appje.
Het papiertje valt mij ook op. Je ziet het misschien niet zo goed, maar dit is een blaadje uit een klein schrijfblok, op A5-formaat. Geen idee of jij dat nog kent, maar de mensen die net zo jong zijn als ik, die herkennen dit wel. Zo’n schrijfblokje van 100 vel kocht je bij de Bruna, en dat was voor de aantekeningen op school. O ja, en voor eindeloos veel tekeningetjes als je je verveelde tijdens de lessen.
Deze opzegging werd keurig netjes met de hand geschreven, op een velletje uit zo’n schrijfblok. Bijna 55 jaar geleden. Keurig bewaard in ons Cobu Boys archief. Wie wat bewaard…
Zaterdagmiddag, half vijf. Tijdens El Clasico denk ik onbewust aan dat briefje. Zou ‘t goed gekomen zijn, tussen die opzegger en zijn vrouw?
Aaldert Hofman
25-10-2020
Attachment
