door: Erik Roest
Hij wordt later deze maand zestig, maar vanwege de coronacrisis gaat de mijlpaal in stilte aan Rein van der Laan voorbij. ,,Ik was van plan om een zaaltje af te huren, maar dat feest gaat door de omstandigheden niet door. Ik zit nu lekker in de nachtdienst op mijn verjaardag.´´ Lachend: ,,Vier ik het met mijn cliënten, maar die liggen dan allemaal op één oor.´´
Rein is bij Cobu Boys vooral bekend als scheidsrechter. Elke zaterdag fluit hij circa drie wedstrijden. ,,Ik ben eigen baas, hoef met niemand te overleggen, de verantwoording ligt bij mij. Ik maak fouten, maar ik kan mijn keuzes altijd motiveren. En natuurlijk probeer ik te leren. Ik deelde pas een rode kaart uit. Komt de trainer na afloop naar me toe. ,,De jongen die jij een rode kaart hebt gegeven, is autistisch. Dat had ik van tevoren moeten vertellen´´, vertelde hij mij. Nou, op zo´n moment trek ik die rode kaart in. Die speler moet wel leren om zich aan de regels te houden, maar niet op deze manier.´´
Door de verplichte vroege zomerstop begint Rein zijn vaste zaterdagritme te missen. ,,Ik hou van het spelletje, geniet van het contact met spelers en vind het lekker om te bewegen. Man, ik ga het bijna missen dat ze me uitschelden op zaterdag.´´
Hoewel Rein zo ongeveer alle elftallen fluit, heeft één team zijn voorkeur: dames 1. ,,Mijn dochter Lian speelt daarin, vandaar. Maar ik vind het ook prima om die jonge gassies te fluiten. Dan ben je niet alleen scheidsrechter, maar ook een beetje pedagoog. We leren onze spelers het nodige over voetbal, maar het is ook belangrijk dat we hen iets bijbrengen over omgangsvormen, normen en waarden. Vandaar dat het ook van wezenlijk belang is dat wij, als leiders, trainers en ouders, het goede voorbeeld geven; naar elkaar, maar vooral naar onze kinderen. En dat betekent ook dat we niet alleen regels moeten bepalen, maar ze ook moeten handhaven. Op zaterdagmorgen loop ik als een soort van toezichthouder langs de velden om ervoor te zorgen dat iedereen achter het hek staat. In het begin was dat even wennen voor sommigen, maar nu zie je al dat steeds meer toeschouwers uit zichzelf op de juiste plek gaan staan. Als je je met elkaar aan de afspraken en regels houdt, creëer je rust. Lid zijn van een club is veel meer dan alleen een potje voetballen met elkaar. Het gaat ook om gedrag: niet roken, niet schelden op de scheidsrechter, samen de doeltjes opruimen, dat soort dingen.´´
Hoewel Rein op zaterdag tegenwoordig vrijaf heeft als scheidsrechter, is zijn conditie nog dik in orde. ,,Ik wandel elke dag minimaal 12.5 kilometer. En ik fiets naar mijn werk (Rein is psychiatrisch verpleegkundige bij Zon & Schild), dus eigenlijk ben ik fitter dan ooit. Hardlopen vind ik stom, dus ik wandel. Dat is trouwens ook beter voor mijn knieën. Als ik in de nachtdienst zit, sta ik om 16.00 uur op, eet ik warm en ga ik wandelen. Op vrije dagen wandel ik ´s morgens, ´s middags en ´s avonds. Dat bevalt me prima.´´
