Vorige week werden we geconfronteerd met de eerste nederlaag van deze voorjaarscompetitie. Hooglanderveen C3 was sneller, scherper, meer geconcentreerd en fysiek sterker en simpelweg voetballend beter. We werden direct onder druk gezet waardoor we meer fouten maakten dan normaal. Een eigen doelpunt, persoonlijke fouten en een gemiste handsbal van de scheidsrechter waardoor een doelpunt onterecht werd goedgekeurd. Alles bij elkaar resulteerde dit in een terechte thuisnederlaag van 1-5. Boem!
De grote vraag was dan ook; kunnen we ons herpakken een week later tegen VVZ’49 C2? Hoe sterk zijn we mentaal? Het antwoord werd al duidelijk vanaf de eerste minuut. We grepen VVZ vanaf de eerste seconde figuurlijk bij de strot. We hebben nog nooit zover vooruit de tegenstander vast gezet. Dit resulteerde al vrij snel in de 1-0 via Roan na een mooie geplaatste kopbal. We bleven druk zetten richting het doel van VVZ maar met ruim 60 meter ruimte ‘in de rug’ viel er af en toe een gat in de verdediging. Hier profiteerde VVZ optimaal van. Hun eerste kans was, na een onoplettendheid, direct raak; 1-1. Gewoon doorgaan waar we gebleven waren, was het devies. Er werd een hele serie opgelegde kansen gemist maar uiteindelijk was het Dylan die met veel gevoel de 2-1 ruststand op het scoreboard zette. Dat er slechts 2 keer was gescoord mag een wonder heten. We waren twee klassen beter en dat moet tot uiting komen in doelpunten; veel doelpunten. De tweede helft wisten we alsnog afstand te nemen door Julian (2x), Jarell (2x) en Sven. Er werd nog een cadeautje overhandigd aan de tegenstander.
De eindstand was uiteindelijk 7-2. Een dik verdiende overwinning na de teleurstelling van vorige week.