Een aantal weken geleden kregen we een uitnodiging van v.v. Hoogland om een 45+ team samen te stellen voor een speciale ‘ouwemannen-versie’ van het Amersfoorts Voetbalkampioenschap. Aangezien er binnen Cobu Boys sinds een aantal jaar al meerdere 45+ ers actief zijn binnen de 45+ competitie, was het geen probleem om een team op de been te brengen.
Vrijdag 8 april was het dan zover; een volle Hoogland kantine met voor een aantal spelers bekende gezichten van vroeger. Na een bakje koffie/thee en een lekkere plak cake konden wij ons naar de kleedkamer begeven. We hoorden dat Hooglanderveen, CJVV, Hoogland, APWC en VOP onze tegenstanders waren. Het beloofde geen makkelijke avond te worden!
Na wat verwarring op welk veld er gestreden zou worden, kon het feest eindelijk beginnen. Hooglanderveen was onze eerste tegenstander. Na een rustig begin vanaf beide kanten werd het tempo opgevoerd. Op een enkel kansje na was het duel niet echt super spannend. Totdat er een diepe bal kwam en een misverstand tussen de keeper (Dennis) en laatste man (Piet V) roet in het eten gooide. 1-0 voor Hooglanderveen! Ondanks wat protesten richting de scheids voor duwen werd de goal toegekend. Balen natuurlijk, maar niets aan te doen.
Na een welverdiende rustpauze van wel 5 minuten konden we meteen weer aan de bak. Hoogland maakte zijn opwachting. Deze tegenstander was wel bekend voor ons vanuit de reguliere 45+ competitie. Dit zou voor de verdediging een zwaar potje worden. We hielden het lang vol, maar door een toevalstreffer in de laatste minuut verloren we toch.
Na wederom 5 minuten rust kwam CJVV op ons pad. De wedstrijd ging gelijk op, met kansjes over en weer, maar gescoord werd er niet. Dit bleek ook wel uit de uitslag 0-0! Yes, het eerste punt was binnen. De spelers spraken al over een stijgende lijn en dat het vanaf hier alleen maar beter kon gaan.
De wedstrijd tegen APWC had alle elementen die voetbal leuk/spannend maken.(mooie goal, laagstaande zon, blessureleed, een counter en misverstanden). Na een rustig begin werd er al gauw lustig op los gecombineerd.Piet Vastenburg brak de wedstrijd open toen hij besloot vanuit de verdediging mee naar voren te gaan. Een goed geplaatst schot in combinatie met de laagstaande zon zorgde voor de eerste goal voor Cobu Boys. Het publiek liet duidelijk van zich horen! Maar konden we de voorsprong wel vasthouden?
APWC probeerde de druk op te voeren. Tot het moment waarop Jeroen hard begon te schreeuwen. Wat was er aan de hand?? Volgens de harde kern kwam Jeroen verkeerd terecht, wat resulteerde in een pijnlijke enkel. Na de nodige minuten werd Jeroen maar van het veld gedragen (de tijd konden we goed gebruiken met onze voorsprong). Daarna klonk al snel het verlossende fluitsignaal; De winst was binnen!
Daarna gingen de gesprekken al gauw over het vertoonde goede spel. Ja, we wisten allemaal hoe goed we wel niet waren.
VOP was de volgende tegenstander, Welke tactiek gingen we toepassen?? Dichthouden/aanvallen/counteren/welke spelers??? Vragen, vragen en nog eens vragen…..En dan het fluitsignaal voor de aftrap; Jos B had het idee om een snelle voorsprong te creëren en deze dan te verdedigen…Dus aftrappen en meteen een schot op goal (tenminste dat was de bedoeling). Op dat moment bleek maar weer dat wij geen Messi’s, Ronaldo’s enz. in ons team hebben, dus de bal verdween ergens waar geen goal stond.
De VOP-spelers schoten vaak op doel, maar onze verdedigers blokten elke keer uitstekend. Eigenlijk verliep de wedstrijd niet zoals verwacht en kwamen wij er toch nog een paar keer verraderlijk uit. Zou het dan toch weer 0-0 blijven? Het waren spannende minuten maar uiteindelijk hielden beide partijen de 0. Dit had niemand verwacht, dus de euforie was toch zeker op zijn plaats.
Hoogland mocht in de finale nog tegen Nieuwland en won deze uiteindelijk met penalty’s. Daarnaast was er de wedstrijd om plek 3 en 4 tussen VOP en Hooglanderveen. Deze werd door VOP gewonnen.
Inmiddels was Cobu Boys gedoucht en zaten we al gezellig aan twee tafels voor de derde helft. Hier kwamen de verhalen naar boven over hoe goed we het eigenlijk wel niet hadden gedaan. Acties werden nog eens doorgenomen. Opmerkingen over hoe de opstelling het beste was. Het wisselbeleid werd doorgenomen.
Eigenlijk alles wat bij het echte voetbal ook gebeurt.
Een paar opmerkingen wil ik jullie niet onthouden:
“Ik ben een roepende in de woestijn!”
“Jullie begrijpen mij niet”
“Ik heb de conditie van een dood paard”
“Hoe meer vulling in de goal, hoe minder je hoeft af te schermen”
“Ik ben ook geen 20 meer”
“Zullen we eerst nog even een peuk doen voor we beginnen?”
“Jouw shirt kan zo de tas weer in”
“In mijn hoofd lukt alles, maar zodra het idee bij mijn voeten is ben ik het vergeten”
“Die loopt de 100 meter in 2 dagen”
En zo kunnen we nog wel even doorgaan.
Kortom; Een super gezellige avond tot in de kleine uurtjes waar oog voor voetbal op hetzelfde niveau staat als gezelligheid! Ook wil ik nog even de toeschouwers bedanken voor de support; Top dat jullie toch weer de moeite hebben genomen om ons vanaf de zijlijn toe te juichen!!!
Groeten,
Dennis van Diermen (keeper)
P.S. De volgende spelers waren vertegenwoordigd:
Arie van Bemmel (hele avond vanaf de bank; blessure), Bart de Graaf, Danny Broodkoorn, Jeroen Wubben, Edgar Lebbink, Bert Overeem, Ronald Poetiray, Jos Berendse, Frank Strijbosch, Piet Ouwerkerk, Dennis van Diermen, Piet Vastenburg en Jos van de Heuvel (coach).
Attachment
