Op basis van de keurige derde plaats in de najaarscompetitie komt Cobu Boys D3 nu uit in een duidelijk zwaardere poule waarin de teams op een enkele uitzondering na aan elkaar gewaagd zijn. Na een ongelukkig en gevoelig verlies tegen SO Soest uit speelde het team op zaterdag 19 maart pas de eerste thuiswedstrijd en wel tegen Hoogland D8. Een geduchte tegenstander die in de najaarscompetitie in de poule op de tweede plek eindigde en in de voorjaarscompetitie inmiddels allevier de gespeelde wedstrijden winnend had afgesloten.
In de najaarscompetitie werd Hoogland op 1-1 gehouden, maar uit tegen deze ploeg werd met 3-0 verloren. Bekend was dat Hoogland is gebouwd rond een vrijwel onpasseerbare (vrouwelijke) centrale verdediger en een uiterst snelle en behendige voorhoede. Om die reden koos de technische staf in de eerdere twee wedstrijden voor een 5-3-2 opstelling. Nu werd er gekozen voor een andere tactische variant. Met als doel om snel druk te zetten op de Hoogland-defensie en daarmee het vlotte aanvalsspel van Hoogland vroegtijdig te ontregelen werd voor het eerst aangetreden in een 4-3-3 (of eigenlijk: 4-3-2-1)-opstelling met naast een diepe spits (Joas Strating) bewust een snelle verdediger (Tomas van Riemsdijk) en een sterke middenvelder (Vincent Beekelaar) geplaatst.
Het tactische experiment pakte uitstekend uit. Met de wind in de rug trok Cobu Boys direct ten strijde en liet Hoogland geen moment in het spel komen. De defensie van Hoogland had nauwelijks tijd om goed uit te verdedigen en daarmee bleven de aanvallers verstoken van bespeelbare ballen. Dit leidde tot een veldoverwicht voor Cobu Boys zonder direct uitgespeelde kansen, maar wel dreiging.
Pas halverwege de eerste helft was het Jorik van der Kuip die de ban brak. Al enkele malen had hij scherp gestaan, maar net over de rand van buitenspel. Nu ontving hij de bal ter hoogte van de penaltystip uit een situatie waarin Hoogland onder druk de bal niet weg kreeg en passeerde de doelman met een bekeken schuiver. Het was slechts de voorbode van meer moois. Kort daarop namelijk mocht Kjell Makkes een vrije trap nemen aan de rechterzijde van het veld. Met een goede hoge trap plaatste hij de bal in de zestienmeter waar opnieuw Jorik van der Kuip de bal ontving, controleerde en krachtig in het doel volleerde: 0-2. Een ongekende luxe tegen de overrompelde koploper.
In de 2e helft ontstond een geheel ander spelbeeld. Een scenario waar de technische staf in de rust wel voor had gewaarschuwd. Hoogland D8 had nu de wind mee en zette alles op alles om toch nog tot een resultaat te komen. Omdat het Cobu Boys niet meer lukte om vooruit te verdedigen en druk te zetten op de achterhoede van Hoogland kropen de gasten steeds dichterbij het doel van keeper Nils van Valkengoed. Daarbij vielen zowel aanvoerder en centrale middenvelder Bekir Dogan, die een prima wedstrijd speelde en veel rust bracht centraal op de as, en de foutloos spelende linksback Boris Kroon met blessures uit. Ook de krachtige stopper Ali Yuksel moest zich even laten vervangen.
Daardoor waren omzettingen nodig en kon, anders dan de bedoeling was, geen energieke verdediger meer naar het front worden gestuurd. Achterin waren Sam Oud (prima acterend als linksback) en Tomas van Riemsdijk (als rechtsback) zeer hard nodig om laatste man Stijn van Noort te assisteren. Een angstige periode volgde.
De toenemende druk leidde tot een aantal hachelijke situaties. Uit een hoekschop werd de aansluitingstreffer aangetekend. Cobu Boys kreeg de bal niet uit het doelgebied gewerkt en ongelukkigerwijs caramboleerde het leer via Vincent Beekelaar tegen het net. Kort daarop had Jorik van der Kuip verlichting kunnen brengen en de wedstrijd in het slot kunnen gooien. In een spaarzame uitbraak passte Joas Strating de bal fraai van rechts voor. Iets te gehaast poogde Jorik de bal met links binnen te prikken, maar de bal rolde voorlangs. Hierna zette Hoogland het slot-offensief in.
De ploeg van Cobu Boys kraakte op dat moment, maar brak niet. Opnieuw toonde het team karakter en zette zich schrap rondom het eigen strafschopgebied. Centrale verdediger Stijn van Noort was als vrijwel altijd een toonbeeld van rust en wist zich gesteund door Ekrem Kayalar en Ali Yuksel die hem onverzettelijk terzijde stonden. Voorin deden Adam El-Arqoubi en Bram cholten wat zij konden om de aanvalsgolven te breken. Uiteindelijk was het echter onze “blauwe panter” Nils van Valkengoed die fabuleuze reddingen bracht. Eerst door goed getimed uit te komen en zich voor een doorgebroken aanvaller te storten en later door een gevaarlijk schot op de lijn te keren. Langzamerhand was helder dat het geloof bij Hoogland begon weg te ebben en dat de overwinning en de drie punten slechts een kwestie van tijd waren. Groot waren de blijdschap en opluchting toen de prima leidsman Marijn Makkes de partij affloot en drie zwaarbevochten punten konden worden genoteerd. De ploeg is daarmee zeker niet kansloos voor opnieuw een klassering bij de top drie.
Men of the match:
Het hele team 1 lot erbij met nog een extra lot voor van der Juip van de Kuip, Stijn van Noort, Bekir Dogan, Tomas van Riemsdijk, Ali Yuksel en Nils van Valkengoed.