Het gras bij de buren: Longford AFC en Aart van Putten

Hallo, ik ben Jan. Jan Kap. Dat was mijn bijnaam bij CB. De bijnaam kreeg ik van teamgenoot Loekie, vanwege mijn favoriete schijnbeweging. Dat is lang geleden. Nu kom ik bijna nooit meer bij Cobu Boys. Maar af en toe komen goede herinneringen boven. Lees maar verder.

 

Op weg naar mijn werk in Utrecht lees ik in de trein een stukje over Stuart Pearce. Engelse prof, speelde ooit 78 wedstrijden voor Engeland. Ging in 2002 met pensioen. Is nu 53 jaar en gaat weer voetballen. Longford AFC is zijn nieuwe club. Niemand kent de club, zelfs niet in Engeland. Toch staat het in de krant. Ik lees verder.

 

Longford AFC kan Stuart goed gebruiken. Het is blijkbaar de slechtste ploeg van Engeland. Dit seizoen gingen tot nu toe alle achttien competitiewedstrijden verloren. Doelsaldo van 1 voor en 179 tegen. Vooral de duels met Bibury (0-17), Lydney Town (0-16) en Quedgeley Wanderers (0-15) hakten erin. “Quedgeley Wanderers”, wat een geweldige naam voor een vereniging!

 

Stuart betaalt ook gewoon zijn contributie. Vijf pond per wedstrijd. Dan zie ik de foto van Stuart. Hé, dat tenue lijkt op het nieuwe tenue van mijn oude club Cobu Boys! Wat leuk, alleen de kousen zijn anders.

index

Hé, maar Cobu Boys had vorig seizoen toch zijn eigen Stuart Pearce? Iemand die op zijn 50-ste opnieuw de schoenen aan trok. Iemand die het eerste ging helpen in een moeilijk seizoen met grote nederlagen? Dat was toch Aart van Putten? Dat heb ik toch ook in de krant gelezen? Petje af voor Aart, de Stuart van Cobu Boys.

 

 

 

Wat grappig, het (Engelse) gras bij de buren is echt niet groener dan bij Cobu Boys.

 

Groeten van Jan, Jan Kap.