Op deze mooie dag, met de dauwdruppels op het gras, prachtig oplichtend dankzij een mooie heldere zon, trad de Cobu Boys D3 aan met als tegenstander KVVA D2.Tot nu toe was dit een onbekende tegenstander, aangezien zij, net als VRC (Veenendaal, weet u nog? Die heroïsche wedstrijd waarin Nils de hoofdrol opeiste?) uit een andere klasse werden teruggezet. Slechts één duel hadden zij gespeeld, tegen het goede team van VOP (op dit moment de leiders in onze competitie). Deze wedstrijd werd met 4-1 verloren, maar de coach van KVVA gaf aan dat deze uitslag zeer geflatteerd was en dat een gelijkspel meer op zijn plaats was geweest.
Enfin, we moesten dus opletten hier, zeker toen een van de spelers van KVVA zijn mond voorbij praatte door te verklappen dat er een aantal D1 spelers mee zouden spelen.Met deze informatie veranderden de coaches de speelwijze van 4-4-2 naar 5-3-2, zoals ook tegen Hoogland werd gespeeld. Dit bleek achteraf geen onverstandig keuze…
De wedstrijd startte. Gelijk werd duidelijk dat met KVVA D2 niet gesold diende te worden. Er werd gemakkelijk gecombineerd door de grote en sterke middenvelders die af en toe gevaarlijk opkwamen tot aan de 16 meter. Maar de verdediging week niet, kwam eigenlijk ook niet echt in gevaar. Een sterk optredende Sam, gesteund door Stijn, zorgde voor correct uitschakelen van eventueel doorbrekende spelers.
Attent uitkomen van Nils en goed uitverdedigend werk van Thomas en Boris bracht rust en overtuiging in de groep van Cobu Boys. Sterk opkomen van Kjell over de rechter flank, met zo nu en dan zeer gevaarlijke passes op Joas en Bram zorgen voor de eerste echte kansen voor de D3. Helaas lukte het niet de bal in het net te werken.Ook over links ging het goed. Vincent speelde regelmatig zijn tegenstander uit om vervolgens door te stomen naar de 16 meter. Maar helaas was de laatste pass niet zuiver genoeg om een echte mogelijkheid te creëren.
Op het middenveld waren Ali en Bekir scherp en toonden beide heren hun voetballend vermogen. Het KVVA-overwicht van de eerste periode sloeg om in een overwicht van Cobu boys, met name op het middenveld. We waren sterker, wonnen de duels, hadden de beste kansen (2 keer alleen voor de keeper) en het wachten was op de 1-0. Die bleef uit tot aan het rustsignaal, van een scheidsrechter die het spel goed leidde.
In de rust werd het team toegesproken door de coaches. Er waren lovende woorden voor de inzet, voor de combinaties, voor de rust achterin.
Na de rust ging Cobu Boys door waar het voor rust gebleven was. Vanuit het middenveld was er overwicht, waarna de spitsen werden gezocht. Een aantal keren lukte het om Joas of Adam te vinden die met goede combinaties en hun snelheid steeds dichter bij het doel kwamen. Maar het doel werd niet getroffen.
Na een uitverdedigende actie van KVVA was het Bram die goed druk zette op zijn tegenstander, waardoor hij in balbezit kwam. Hij speelde diep op Joas die met wat omzwervingen in de 16 meter de bal breed legde op Ekrem. Deze bedacht zich niet en schoot op doel met een soort dwarrelbal, die plots zakte waarna hij in de rechter hoek van het doel viel. 1-0!Vrij snel daarna kwam de volgende kans. Joas omzeilde een aantal spelers in de 16 meter en kreeg de bal nog langs de keeper. De bal hobbelde richting het doel, de coaches juichten al een beetje, maar de bal raakte de paal en stuiterde weer terug het veld in. Een attente verdediger werkte de bal weg van het doel.
Een offensief van KVVA leek te komen. Er werd nog harder gewerkt door ze, waardoor er wat meer duels door hen werden gewonnen. Het spelbeeld werd wat harder. Er vielen een paar gewonden. Zowel Sam als Boris kregen een aantal harde duels voor de kiezen, maar ook op die momenten weken zij niet. Uiteindelijk was er de combinatie over rechts, via een hard werkende Kjell die er voor zorgde dat Joas de mogelijkheid kreeg om zich vrij te spelen voor de keeper. Deze keer haalde hij droog uit en trof het doel. 2-0!
Nog even wankelde de het team, nadat de ster-speler van KVVA met een krachtige rush nog voor gevaar zorgde, maar dankzij zeker en sterk optreden van Nils was er geen enkele kans op scoren. Ook toen er voor de 2e keer een speler op Nils af kwam was er geen twijfel over een eventuele aansluitingstreffer.
Zo won de D3 ook deze wedstrijd, zonder tegendoelpunten. Het was een verdiende overwinning, dankzij hard werken, goede inzet, sterke combinaties en een goede teamgeest.De coaches bepaalden dat er 3 ‘Men of the Match’ waren. Stijn, voor zijn sterke verdedigende werk, Boris, voor zijn sterke verdedigende werk en Kjell, voor zijn harde werken op de rechter flank en aanvallende initiatieven.
Wij hebben weer enorm genoten van de heren. Complimenten aan allen!