Meest gestelde vraag afgelopen week: “Ben je tevreden?” Ja, natuurlijk ben ik tevreden. Meer dan dat! Wat hebben we met Cobu Boys een geweldig AVK neergezet en beleefd! Supertevreden en megatrots op alle complimenten die ik namens de vereniging in ontvangst mocht nemen! Geweldig!
Van Roelof Luinge complimenten over de gezellige inrichting van de kantine, live muziek na de finale. Hij wilde zo snel mogelijk het feest in. Bleef een paar uur langer! Spelers, trainers, toeschouwers, ze beleefden een heerlijk feest. Het bleef nog heel lang heel gezellig in ons clubhuis. Fantastisch slotstuk van fantastische week.
Gedenkwaardige finaleronde. Buienradar zat er volledig naast, de regendouche aan het begin van de avond was niet voorspeld. Wat een waterballet. Wat een veerkracht, iedereen blijft vrolijk. Schuilen onder de tent. Daarna droogt iedereen weer op, staat er veel publiek bij de finale te kijken en volgt een perfecte avond.
Burgemeester en wethouder zijn vrijdagavond ook aanwezig. Van hen de complimenten voor de organisatie, van het parkeren tot de toegang en inrichting van het sportpark. We zijn misschien een vrij kleine club, maar de organisatie was groots. Goed om te horen, goed om aan alle vrijwilligers door te geven!
Talloze toeschouwers geven complimenten over de horeca. Zijn heel tevreden over de schappelijke prijzen die we hanteren. “Fijn dat jullie dat doen, zo blijft het een leuk feest”. Broodje bal, broodje gezond, broodje hamburger, ze vinden gretig aftrek. Natuurlijk doen de drankjes het ook goed. Complimenten voor het feit dat we meerdere verkooppunten hebben, met een hapje, drankje en muntjes dicht bij elkaar. Prima combi!
Veel aandacht in de media. Kijk eens naar alle leuke berichten op Facebook en websites van Stichting AVK, van onszelf, maar ook van de andere verenigingen. Ik had interviews bij Golfbreker Radio, met i033 TV, met Joop de Keijzer van omroep EVA. Vrijdagavond, na de finales, nog nabeschouwingen met het AD en met De Stad Amersfoort. Allemaal aandacht voor het AVK, allemaal positief over Cobu Boys. Natuurlijk ben ik tevreden!
Dan onze vrijwilligers, van jong tot oud. Dinsdagavond laat: bij het kunstgrasveld vliegt de bal over het hek, in de struiken. Ik zie twee kleine Cobu Boys ballenjongens gezamenlijk het hek openmaken. Ik zie ze zoeken. Ze geven niet op. Vijf minuten later duiken ze weer op, met bal. Zaterdag, een parkeerwacht laat mij alleen door als ik mijn “Vrijwilligerskaart” laat zien: “Iedereen kan wel zeggen dat ‘ie voorzitter is”. Goed zo, precies volgens afspraak. Maandag, ik sta langs het veld en hoor onze omroepsters, geleverd door MB1. Prima te verstaan!
Na de parkeerwachten komen de bezoekers bij onze mannen van de toegangscontrole. Het tweede visitekaartje, want ook dat is prima geregeld. Tijd voor een praatje met talloze bekenden, ondertussen onvermurwbaar. Alleen met een kaartje kom je binnen. Maar als op de 4e avond dezelfde oudere man opnieuw een kaartje voor één avond koopt, krijgt deze man een vrijkaartje en bovendien een paar consumptiebonnen. Kijk, dat is Cobu Boys! Goed geregeld!
Onze teams voor de muntverkoop waren elke dag van vroeg tot laat aanwezig. Betrouwbaar, goed werk, een essentiële schakel tussen de toeschouwers en onze financiële gang van zaken. Geen enkel vals bankbiljet, alles werd gecontroleerd. Blijkbaar hebben onze aankondigingen gewerkt, iedereen begrijpt ook dat controle nodig is. Financiële afhandeling verloopt gesmeerd, onzichtbaar en ongemerkt, op de achtergrond.
Ondertussen speelt zich op de velden een erg leuk en interessant toernooi af. Op zaterdag verrassende uitslagen, op maandag zeer aansprekende wedstrijden. Cobu Boys op woensdag in de halve finale, APWC verrast Quick. Dinsdagavond monsteruitslag van VVZA. Donderdag leuke wedstrijden met veel doelpunten. Op vrijdag wint Hoogland de finale van APWC. Een mooi toernooiverloop.
Elk dag komen de bezoekers en spelers op een schoon sportpark. Valt niemand op, maar dat gaat natuurlijk niet vanzelf. Elke ochtend is de schoonmaakploeg present. Afval opruimen, voorraden aanvullen, kleedkamers schoonmaken. Onzichtbaar, onmisbaar!
Voor mij vloog de week om. Begin augustus ontvingen we alle clubs om instructies te geven. Vrijdag 7 augustus de hele dag voorbereiden, ’s middags om 15.00 zijn we klaar. Acht dagen later, zaterdagmiddag 15 augustus om één uur is het allemaal weer opgeruimd. Het AVK is voorbij…
Daarmee komt een eind aan een jaar van voorbereidingen voor één week AVK. De komende weken moet er nog het nodige opgeruimd worden, teruggebracht naar leveranciers en maken we de rekening op.
Compliment van het toernooi geef ik aan Anniek Duizendstra. Zij was de hele week vrijwilliger om haar broer en onze onfortuinlijke keeper Wouter Duizendstra te begeleiden. Gebroken scheenbeen of niet, zij kwamen elke avond van huis met Wouter in de rolstoel en Anniek duwde…
Tot de volgende week, dan gaat het seizoen echt van start!