Cruijf-uitspraak van de week:
“ Techniek moet in dienst staan van de wedstrijd en van het elftal”.
In: Elf, maart 1983, nr. 5.
Op zaterdag de 14e februari, na een onverwacht verlengde winterstop-periode, hervatte Cobu Boys D3 de competitie met een nagenoeg volledige groep. Alleen rechtsback Enes Isik moest afhaken i.v.m. ziekte.
Eerste tegenstander in de nieuwe poule was Nieuwland D7, een oude bekende uit de eerste seizoenshelft waarvan destijds (september 2014 alweer), ruim, maar enigszins geflatteerd, met 5-1 werd verloren. Tijd en gelegenheid voor revanche.
De D3 startte zonder Martijn van Kesteren, die in de winterstop de overstap naar de D2 maakte, en met, na Sam Oud, nog 2 nieuwelingen in de selectie: Bram Scholten en Jorik van de Kuip. Dat betekende de nodige omzettingen in een team met een selectie van nu 17 spelers. Het nieuwe centrale verdedigingsduo wordt daarbij in principe gevormd door Stijn van Noort (laatste man) en Sam Oud (voorstopper).
Begonnen werd in de vertrouwde 4-4-2 formatie met naast het centrale verdedigingsduo de laatste linksbener van het elftal Boris Kroon als linkervleugelverdediger en Bram Scholten, prima debuterend als rechtsback. Verdedigende middenvelder Tomas van Riemsdijk assisteerde het drie mans middenveld in positie bestaande uit Martijn Koops (linkshalf), Bekir Dogan (midhalf) en Nick Hofstede (rechtshalf). Voorin stonden Amine Ouniyah en Roan van Breden als respectievelijk hangende en diepe spits geposteerd.
In deze vertrouwde formatie ging Cobu Boys voortvarend van start. Met vooral goed combinatiespel en fel in de duels werd Nieuwland al snel teruggedrongen op eigen helft. Kansen konden niet uitblijven. Amine Ouniyah kon zich vanaf links vrijspelen, legde bal voor het sterke rechterbeen en plaatste bal van bijna 20 meter op de deklat. Een prachtig schot dat beter lot had verdiend. Kort daarop was het Roan van Breden, als altijd ijverig loerend op zijn kansen, die met een verdekt geschoten schuiver in de rechterbenedenhoek de doelman verraste: 0-1.
Het lukte Cobu Boys echter niet om de voorsprong uit te bouwen. Door een toenemend aantal defensieve slordigheden kwam Nieuwland weer terug in de wedstrijd. Na aarzelend ingrijpen op de linkerflank kon een Nieuwland-speler de bal eenvoudig oppikken, de foutloos keepende doelman Nils van Valkengoed in de korte hoek onnodig verrassen en de 1-1 laten aantekenen. Nieuwland bleef daarna vooral gevaarlijk in de tegenstoot met enkele lange en snelle aanvallers. Temeer gevaarlijk door de aanvallende intenties van Cobu Boys dat sterk naar voren gericht speelde. Na een misverstand centraal achterin kon de Nieuwlandspits alleen op het doel van Cobu Boys af, maar schoof de bal gelukkig centimeters naast.
Na rust was het spelbeeld aanvankelijk gelijk. Cobu Boys was de beter voetballende ploeg, maar Nieuwland bleef gevaarlijk in de counter en creëerde handig kansen zodra maar even minder geconcentreerd werd verdedigd. Het was halverwege de tweede helft dat centrale middenvelder en uitblinker Bekir Dogan een afgeslagen bal vanaf de rand van het strafschopgebied vlak onder de lat over de kansloze doelman heen tilde: 1-2.
In plaats van door te drukken naar 1-3 stond kort daarop alweer onnodig de 2-2 op de borden, ditmaal als gevolg van slordig uitverdedigen.
Hierna zette het elftal, met Kjell Makkes goed spelend op een voor hem onwennige rechtsback-positie, Jorik van de Kuip hard werkend tussen de linies en nog wat extra mankracht voorin alles op alles om de drie punten binnen te slepen. In deze fase waren het vooral Joas Strating, Nick Hofstede en Vincent Beekelaar die elkaar regelmatig goed vonden in de combinatie en de Nieuwland-defensie wisten uit te spelen. De druk werd allengs opgevoerd, maar met name Joas Strating was ongelukkig in de afronding en vond in de allerlaatste fase van de partij bovendien een prima keepende doelman op zijn pad die een scherpe inzet met de vingertoppen ternauwernood nog wist te verwerken. Het laatste fluitsignaal van de prima leidsman kwam dan ook op 2-2, een uitslag waarmee de coach – alles overziende na een aantrekkelijke wedstrijd – vrede kon hebben. Complimenten voor de ploeg.
Men of the match:
Nick Hofstede en Joas Strating voor goed veldspel en dynamisch middenveldwerk en Bekir Dogan voor zijn verdelende spel vol inzicht in het centrum van het team en een fraai doelpunt.